Weithiau, dw i eisiau dweud rhwybeth yn gyhoeddus fy mod i ddim yn gallu dweud yn gyhoeddus. Dw i ddim yn gwybod pam. Efallai mae 'na angen i gyffes dwfn yn fy nghalon fi. Dw i wedi sgwennu tri o flog dienw, ond roedd 'na ofn arna i, ofn y sai rhywun yn eu darganfod nhw, felly stopies i nhw i gyd. Mae neb yn ddienw ar y we, nid yn wir. Mae 'na un dal i fynny, rhywle, ond dw i ddim yn postio yna bellach. Yn lle, dw i'n sgwennu negeseon yn Ecto, a dw i'n eu cadw nhw ar fy nghyfrifiadur. Felly dyddiadur personol cudd.
Ond, weithiau, dydy hynny ddim yn ddigon da i mi. Beth wedyn? Be' fedra i wneud wedyn? Mae 'na betha yn fy mhen bod rhaid i mi fynegu rhywle, ond dw i ddim eisiau unrhywun i'w ddarllen nhw. I fod yn mwy drachywir, mae 'na bobl penodol mod i ddim eisiau eu ddarllen nhw. Dyna'r drwg yn y caws.
Felly dyma fy nghyfaddawd. Blogio yn y Gymraeg, fy iaith cudd. Dim ond fi a thi a hanner miliwn o bobl eraill sy'n gallu darllen y peth. Dw i ddim yn siwr os syniad da ydy o ond, wel, 'na ni.
Nawr 'te, beth yw fy mhroblem? Ti'n cofio'r cân Y Teimlad? Dyma fy mhroblem. Dw i wedi cwympo mewn cariad, a dydy o ddim yn hawdd. Dydy cariad ddim yn hawdd erioed, wrth gwrs, ond ar hyn o bryd, mae'n mor annodd, mor stressful. Dw i wedi bod yn siarad â fy ffrindiau am y peth, ond dydy hynny ddim yn helpu. Un dydd, dw i'n hapus, dw i'n sboncio o gwmpas fel Roo, mae'r haul yn sgleinio yn yr awyr clir glas. Y ddydd nesa mae 'na boen dwfn yn fy nghalon, mae 'na ddagrau yn fy llygaid ac dw i'n teimlo'n ddiflas fel Eeyore.
Rhaid imi ddweud, ar ôl cael ei sgwennu fel hyn, mae'n swnio mwy … normal. Heh.
Gwela, dyma fy mhwynt. Pan dw i'n siarad am y peth efo fy ffrindiau, mae 'na ormod o emosiynau arna i, dw i'n colli fy nghydbwysedd. Pan dw i'n sgwennu, mae'r hollol peth yn swnio mwy normal, llai emosiynol. Rhaid imi agor fy nghalon yn gyhoeddus, achos mae'n rhoi persbectif i mi, ond fedra i ddim sgwennu yn gyhoeddus yn y Saesneg achos bydd o'n gweld. Mae'n lwcus fod o ddim yn siarad Cymraeg, eh?
Eniwei, diolch am dy amser di. Dw i'n teimlo'n well nawr.
bubbling enthusiasm for $arbitrary_topic
-
If you’re interested in writing, books and cats, subscribe now to Word Count, my weekly round-up of mews, news and reviews and get my free urban fantasy novella, The Gates of Balawat.
Argleton
Matt is fascinated by the story of Argleton, the unreal town that appeared on GeoMaps but which doesn’t actually exist. When he and his friend and flatmate Charlie are standing at the exact longitude and latitude that defines Argleton, Matt sets in motion a chain of events that will take him places he didn’t know existed… and which perhaps don’t.
A Passion for Science
From the identification of the Horsehead Nebula to the creation of the computer program, from the development of in vitro fertilisation to the detection of pulsars, A Passion for Science: Stories of Discovery and Invention brings together inspiring stories of how we achieved some of the most important breakthroughs in science and technology.
-
-
If you’d like to write more than you currently are, whatever you’re writing and why ever you’re feeling stuck, then my newsletter Why Aren’t I Writing? is for you!
Queen of the May
Every year, on May Day, a young woman is stolen away by the faeries to become their Queen for a year. This year, though, the faeries have bitten off more than they can chew. Shakti Nayar will do whatever it takes to get her own life as a botanist back. As she struggles to work out how to get home, she uncovers Faerie’s dark secret and finds that she is not the only human who needs saving.
Strange Attractor- Daily Maverick: A model of the power of membership
- How journalism can help rebuild civic society in the US
- Finding out the needs (and wants) of local news audiences
- America is tense and divided: Here is how media and innovators are addressing the problem
- Why news organisations need to understand the difference between product and project management
Y broblem yw, ti byth yn gwybod pwy sy'n deall Cymraeg… Ta beth, rwy'n cytuno yn llwyr – rwy hefy yn canlyn, a mae'n jyst fel ti wedi disgrifio! Hollol normal a dim byd mawr…
I don't understand, but I do.
sp?rsm?let er hvorfor det er viktig ? fortelle flere n?r en er forelsket? Hvorfor skulle det gi perspektiv? Hva er ditt behov? Hvorfor finnes det de som vil holde sin forelskelse hemmelig? Kan en se at noen er forelsket uten at de sier det? – nei, nei, du trenger ikke ? svare p? dette, ikke tenke over det en gang, bare v?r forelsket og nyt det
All's well that ends well, I always say. Mae popeth yn iawn, ac dw i'n mwynhau bod mewn cariad. Dw i'm eisiau anyleisio unrhybeth bellach. Dw i'm eisiau ffycio'r peth i fyny. 😉
Comments on this entry are closed.